Üniversite 1. Sınıfta bir çocukla tanıştım. Elektirik elektronik mühendisi. Çocuk bana aşık oldu. Ama ben zerre kadar bir şey hissetmiyorum. Daha sonra hayatıma başkası girdi deli gibi aşıktım ona ama bu çocuk hiç pes etmedi. Hep bekledi beni. 5. Yılın sonunda ben erkek arkadaşımdan ayrıldım. Oldu um şehre geldi. Evlenme teklifi etti. Kabul etmedim.
Eğer kalbimi değil de aklımı dinlemiş olsaydım şimdi evli ve çocukluydum.
O kendi kariyerinde ilerledi. Çalıştığı şirkette terfi üstüne terfi aldı. Sonra annesinin bulduğu biriyle evlendi şimdi 1 yaşında Bi kızı var.
Sonuç: ikimiz de mutsusuz.
Not: mutsuz olduğunu yakın Bi arkadaşı ile konuşurken öğrenmiştim.