dün 9 yıl baktığımız kanaryam öldü. tüm gün ötmedi yani ötmemiş farketmemişim. annem kuş napıyor diye sorduğunda farkettim ki yem kutusuna girmiş küçücük yerde can vermiş. nasıl farketmedim bilmiyorum. tüm gün öten hayvanın ötmediğini nasıl farkedemedim bilmiyorum... başında 1 saat ağladım ölmemiş ol diye ama gözleri gitmiş, vücudu buz gibi. avuca sığan bedeni buz gibi. özür dilerim diye diye ağladım saatlerce. üzgünlülten ağlamaktan başımın ağrısıyla uyuyakalmışım gece. sabah uyandığımda kafesini yerinde göremediğimden beri şu saat olmuş ağlıyorum. ulan vicdan azabından öleceğim. kendimle ilgili bir şey olsa üzülmezdim de o can bana emanetti nasıl farkedemedim? tırnaklarımın arasında toprağın duruyor hala ya nasıl öldün sen?