ilk yediğimde 'muz kokuyor bunda, ıyk bu nasıl bisküvi?' demiştim, sonrasında bağımlısı oldum. özellikle şu aralar çok canım çekiyor, bir ara gidip alayım.
probis'in şarkısı da var aynı zamanda,
dinlemek isteyenler için buraya ekliyorum
---
spoiler ---
bir gün birimiz alır, öbür gün birimiz
dünyanın en güzel bisküvisi probis
hiç uzak kalamayız, o bizim canımız
dünyanın en iyi bisküvisi probis, alright
çokoprens, olmaz
eti cin, değil
saygı duy hatta önünde eğil
muzlu kakaolu probis onun adı
benim diyen firmalar yakalayamıyor bu tadı
kahveyle gider ama çayla bir başka
kalbimde yer yok ikinci bir aşka
probis dururken hiç yenir mi grissini
paylaşırken zorlanırım herhangi birisini
bazı bakkal oluyor, probis vermiyor
böyle bir olaya akıl sır ermiyor
''alınmıyor'' diyor, sebebini sorunca
bense anca bırakırım tam olarak doyunca
ne ağızda dağılıyor, ne de akışkan
ne de bazıları gibi damağa yapışkan
son lokmayla birlikte gerekirken gitmem
yoluna ölürüm probis, hiç sorun etmem
---
spoiler ---