Bulantı gerçekten çok iyi bir roman. İnsanın imrenmeden duramadığı bir günlük. Ben günlüğüme gerçekliği aktarırken bu kadar gerçek hislerden, gerçek tiksintiden bahsedemiyorum.
Varoluşa karşı duyduğum şefkat ve merhamet, öfkem ve kinime hala galip geliyor.
Tam bir şehir insanı absürtlüğü romanı kesinlikle. Bence konuya yabancı olmayan her bünyenin bir gün okuması gerekiyor. Adını koyamadığınız bulantılarınızda en azından yalnız olmadığınızı hissediyorsunuz.
Ara edit: Bulantı'dan sonra şöyle bir entry girip başka bir yazıya gönderme yapmışım. İki tıkla o yazıya ulaşabiliyorsunuz. Dursun burda:
(#1823885)
İnternet ne kadar güzel bir icat değil mi?
"
Aydınlar üzerine" diye bir kitabı var. Daha doğrusu bir yerde yaptığı bir konferansın yazıya aktarılmış haliymiş. İncecik bir kitap ama konu hakkında gerçekten çok sağlam kafa açıyor. Aydın kavramı, aydın olmanın gerekliliği ve şartları, aydın olmanın ne'liği, görevleri, kimlerin aydın olduğu gibi konularda sağlam argümanları var.
Ayrıca tabii "Kendinde varlık" ve "kendi için varlık" kavramsallaşması ve insanın kendiliğinin farkındalığı ile başlayan varoluşsal kaygıları çok iyi incelemiş Sartre.
Kendinde varlık ve kendi için varlık kavramları zaten varoluşçuluğun en temel yapı taşlarını kapsıyor. Bu olgular üzerine bina edilmiş bir felsefe bu zaten. Sırf bu iki imge hakkında sayfalarca şey yazılabilir.
İnsanın aslında neyden yapıldı ve nihayetinde ne olduğu hakkında bir fikre sahip olmak modern çağda biraz da bu olgularla sağlanıyor artık.
Ha bir de "var oluş özden önce gelir" meselesi var. Bu; modernizm etkisindeki dünyada bir insan inşa etmenin anahtarıdır. "Yeni insanlık" için bir sırrın faş edilmesidir desem yeridir. Bunlar gerçekten 2 cümleyle kestirilecek konular değil. Ama dediğim gibi 20. yüzyıl sonrası yalnız insanın yalnızlığından yontacağı şeyler buralarda başlar. Varoluşçuluk birçok felsefi akımdan daha değerli, daha anlaşılabilir ve daha elzemdir. En azından çok uzun bir süre. Öyleydi. 2020 yılında hala işe yarar kılmak bu kadar kolay ve gerekli mi bilmiyorum.
Varlık ve Hiçlik kitabını 6 aya yayarak acılar içinde okumuştum. Bence gerçekten çok zor bir metin o kitap. İnsan işi değil. Yine de kendisini bir ucundan tanıdığım için mutluyum.
Son 8 aydır falan kendisinden nefret ediyor ve gerçek bir orospu çocuğu olduğunu düşünüyorum. Bir daha ona ait herhangi bir metni okur muyum emin değilim.