bu şarkıyı sanıyorum ki ilk defa üç yıl önce radyoda dinlemiştim. çok zor zamanlarımdı. kendime karşı derin bi acı duyuyordum, devamlı sakinleşmeye çalıştığım için de huzur dolu meşgaleler buluyordum, radyo dışında hiçbir teknolojik aletle alakam yoktu. acılı ama huzurluydum. öyle bi anda duydum ki bu şarkıyı herkese yaptığı gibi bana da çok şeyler yaptı. sonrasında hep radyoda denk gelmeyi bekledim. şimdi bile açıp dinlemem yine bi yerde rast gelmeyi beklerim. çünkü gidersem büyüsü bozulur. sanki o his kırılgan bi karahindiba çiçeğidir ve ben onu rüzgarımla yok ederim. öyle işte, hislerim kırılmasın isterim