Kendime mutlu olmayı layık göremiyorum sanırım ben. Sürekli bir yerlerimi acıtıyorum.
Dizlerindeki yaraları acıyacağını bile bile soyan çocuklar gibiyim.
Bazı şeyleri geride bırakma konusunda hiç de iyi değilim.
Ayrıca; ölümden değil, zamansız ölmekten korkuyorum. Tam bir şeyler düzelmişken, tam huzuru bulmuşken ve mutluyken...
Öyle işte.