Lise zamanlarımda en çok sevdiğim şey bir cafeye gidip cam kenarında tek başıma oturup insanları seyretmekti. Oturur, 1 2 saat işlek bir caddeden geçen insanların hayatlarını düşünmek olurdu. Konuşma tarzlarından, giyimlerine kadar inceler, kaç çocukları olduğunu, hangi mesleğe mensup olduklarını, aile içerisinde nasıl davrandıklarını falan tahmin ederdim. Birkaç tanesini doğru tahmin etmiştim hatta. Yaptıkları telefon konuşmalarından ya da yanlarındaki insanlara anlattıklarından yola çıkarak. Çok eğlencelidir.