sanırım dün net olarak istenmeyen insan konumunda hissettim ve çok kötüydü
yaklaşık bir senedir tanıdığım otuzlu yaşlarda amcamın bir arkadaşı var. ilk gördüğümde 2018'in ortaları gibiydi sanırım. adamın hayatı ilk gördüğüm zaman bende bir şimşek çakmıştı ama tanışmak için bir sene beklemem lazımdı.
o gün geldiğinde amcamdan numarasını alıp bir cuma günü oturup yarım saat kadar konuştuk. onun tecrübeleri, kariyeri benim için gerçekten önemliydi ve pür dikkat dinliyordum. otoban varken kim e-5'te gitmek ister. konuşmanın neredeyse tamamında zamanında kimsenin onu takmadığı şimdiki haline geldikten sonra değere bindiğinden bahsetti. döneminde buna psikolojik baskı uygulayanlardan tutun ekonomik olarak önünü kesmek isteyenler dahi olmuş. ulan yanlışlıkla empati bile yaptım sanırım o derece dinlemişim. konuşmayı dün gibi hatırlıyorum. neyse o gün öyle ilk görüşmeyi yapmış olduk.
bu bir sene içinde 2 kere daha ufak ufak görüştük. zaten gelirdi benim olduğum yere. ama ben ilk konuşmasından sonra en az haftada bir mesaj atıp hal hatır sorardım. tam bu noktada en önemli şeyi belirtmek istiyorum. ben hiçbir zaman ondan
içerdeki dayım olmasını istemedim. al beni hooop burdan buraya getir demedim ve menfaatim olduğu için onla görüşüyorum diye düşünmesin diye harici de birçok kez mesaj attım görüştük. ki zaten az çok tanıyanlar bu gibi örnekleri hayatımda görecektir. tecrübeye her zaman değer vermişimdir.
bundan 2 3 ay önce kuzenimin telefonunda whatsapp hikayelerinde onun hikayelerini gördüm. of mükemmel. yalnız o zevk ansızın burukluğa dönüştü. çünkü bende onun ne profil fotoğrafı vardı ne de hikayeleri. ben profil fotoğrafı kullanmıyor galiba diye düşünmüştüm meğerse beni eklememiş ne safım. zaten son iki görüşme isteğimi de sallamıştı. bahane bulup ben sana dönerim dedi resmen. iki gün önce amcam da x beyin hikayelerini takip ediyor musun dediğinde bende yok ki göremiyorum dediğimde x bey çok iyi adamdır ben söylerim ona ekler seni yoksa öyle şey yapmaz demişti. ilk görüşmede ''sonradan herkes tarafından değere bindim'' demesinden anlamıştım zaten ben eklemeyecekti ve kasti idi. dün akşam yine sordu hikayeler var mıydı diye, tabii ki yoktu.
şimdi, ben kimse çok sevsin etsin kafasında değilim ancak hayatta en korktuğum şeylerden birisi yanlış anlaşılmaya maruz kalmak beni harap ediyor. sırf özellikle bu duruma düşmemek için harici de hal hatır sordum hep ve bunu sormak için sormadım. çünkü o kendisi olana kadarki hikayesinde kendimi de gördüm ve bağ kurmuştum o gün. belki bir gün ondan alacağım şeyler tamamen bitse dahi ebedi bir kardeş kazanmış olacaktı. tabii ki kendi kaybeder kanka muhabbeti yapmıyorum ama 1 yıldır neredeyse her hafta mesaj atıp kısa kısa konuştuğum insanın beni menfaatçi görüp sallaması numaramı bile kaydetmemesi koydu açıkçası. ben ne yaptım abi. sanırım daha devam edemeyeceğim iyimser kalmaya. olmayınca olmuyor.
hepinize teşekkürler