hayata dair umutlarımın tükendiğini düşünürken yağmurun altında saatlerce beklemişim. daha önceleri saç uçlarıma kadar kırıldığım gibi şimdi de saç uçlarıma kadar ıslanmışım. ikisinin de ortak noktası; ben farkına varmadan olmaları. beklemek acı veriyor artık, yürümeliyim.kaybolmak istiyorum, bu şehrin dar sokaklarında. kendime dair her şeyi bir şekilde unutmuş, yürürken. ah ne kadar da kalabalık bu yalnızlık.