ayrı bir düşkünüm tavşanlara.
on altı yaşlarımda anneme yalvar yakar aldırmıştım bi tane. adını da chester koymuştum, chester bennington'a ithafen.
yalnız itiraf edeyim, evde beslenecek bi hayvan değil. ulu orta her yer işiyordu. ama benim canımdı. minnacıktı, bir büyüdü koca kedi gibi oldu. sonra ev sahibimiz evin temelini kemirecek bu diye annemlerin başının etini yiye yiye başka birine evlatlık vermez zorunda kaldım ağlaya ağlaya. günlerce ağladım. onlar da gitmiş balıkçılara satmış. rakıya meze oldu yavrum anlayacağınız.
alacağınız olsun.