geçenlerde babamın telefonunu wi-fi sağlayıcısı olsun diye cebimde taşıyordu. ulan tekel bayiine gittim ekmek çikolata falan aldım.. ulan birde ne olsun babamın telefonunu arafat dağı diye bir girizgahla çalmaya bi başladı. solda biralar votkalar duruyor elimde ekmek ceplerimden biyerden arafat caliyor sahne beyin yakar..ulan ara bul telefonu yok çalıyor..kendi telefonumu da çıkardım artık oburunu çıkardım "bakin bu benim değil aslında benimki bu" dedim o hareketimle..
(bkz: zil sesini ilahi yapan ihtiyarlar)