lisenin en havalı kızlarından birini gözüme kestirmiştim. ismi şebnemdi. dostlarım her ne kadar şansımı fazla zorladığımı ve hayaller dünyasında yaşadığımı söylese de kesinlikle yolumdan dönmeyecek, gönlümün sesini dinleyecektim. Tek problem kızın neredeyse hiç yalnız gezmemesiydi.
hele Büşra adındaki arkadaşı bir gölgeden ayırt etmesi zor olan varlığıyla hep ensesindeydi. boylu poslu, toplu, sinsi, kraldan çok kralcı, sevimsiz bir tipti büşra. ondan tiksinirdim.
günlerce bekledim. Baktım olacağı yok, tüm cesaretimi toplayıp kantinde her zamanki gibi yine ikisi bir aradayken şakkadanak masalarına oturdum ve ağızlarını açmalarına fırsat vermeden direkt konuya girdim. ağdalı bir türkçeyle süslü aşk cümlelerimin işe yaramasını umuyordum.
sessizleştiler. en yakın arkadaşının durgunluğu ve etrafı dalgın fakat hüzün dolu bakışlarla süzmesi karşısında şaşkına dönen Büşra;
-saçmalama kızım, herhalde bu öküzün teklifini kabul etmeyeceksin diye patlarken iri göğüsleri hızla aşağı yukarı sallandı.
ondan bir cevap alamayınca araya girme gereği hissettim.
+nedenmiş o, lütfen söyler misin dedim. Yancı mahluk, anlamlandıramadığım türde bir öfke nöbeti geçiriyordu. gök gürültüsü misali gürledi.
-çirkinsin oğlum sen. Şu tiple bu güzel kızı tavlayabileceğini nasıl düşünürsün? Hiç mi utanman arlanman yok? Defol çabuk yoksa imdat diye bağıracağım.
+arkadaşının yerine konuşmayı bırak şimdi, hem kendi kararını kendisi verebilir herhalde, öyle değil mi dedim.
daha lafımı bitirir bitirmez şebnem hıçkıra hıçkıra, sarsıla sarsıla ağlamaya başladı. Tanrım, ağlarken bile çekici, baştan çıkarıcıydı. Yaşananlardan bu denli etkilenmesini normal karşılamakla birlikte duygulandım, içim cız etti.
Büşra böğürüyordu artık.
-aptal çocuk! salak salak bakacağına koş da şuradan ıslak mendil gibi bi şey al getir dedi.
en az özcan deniz'in hadi hadi meleğim albümü kadar boş olan ceplerimi yoklarken;
-inanmıyorum, fakirmiş bir de. sittir git lan kaybol diye bağırdı. göz ucuyla herkesin suspus vaziyette bizi izlediğini fark ettim. Ciyak ciyak ağlamayı sürdüren kıza doğru bakarak;
+tamam ama hiç olmazsa... diyecek oldum. Büşra hışımla sandalyesinden kalkıp üstüme düştü. annesine asılsam aynı tepkiyi gösterir miydi bilmiyorum ama kafama, çeneme, burnuma allah ne verdiyse acımadan defalarca vurdu. bir kızdan dayak yemenin tadına ilk kez o gün vardım.
Çok sonraları şebnem'in salyalı sümüklü tepkisinin sebebi de gün yüzüne çıktı. her ortamda "nasıl korktum anlatamam şekerim. o ucube nesine güvenip gelmiş, az daha yüreğime iniyordu. bu kadar mı düştüm, gerçekten bunlara mı layığım ben, çalı çırpıya sürterim daha iyi ayol" diyor, o anlar aklına geldikçe hâlâ ürperiyormuş.
çarem yoktu. sevdamı kalbime gömerek inzivaya çekildim. uçsuz bucaksız internet deryasında ordan oraya savruldum. aradan iki ay geçti. ölümcül ebony milf dabıl penetrasyon hastalığına yakalanmıştım.