benim var. kusura bakmayın ama var amk hem de büyük bir itirazım. ben böyle dünyanın, böyle lanet yaşamın, duyguları s*ken zamanın, bu ne hisseder bu insanın hissi ne olur düşünmeyen insanların, huzuru bozan, şeytana köle olmuş insanlığın, ruhundaki kötülüğün yüze vurduğu insanoğlunun,yok şu şöyle yok bu böyle diyenlerin, özellikle paranın alayının amk. yaşamın amk her şeyin amk. beni karanlığa sürükleyen her şeyin Allah belasını versin. bir ağız tadı ile gülümsetmeyen on dakika dayanamadığım bu dünyanın belasını versin. bir insanın ruhu siyaha bulanır mı ya, insan ruhunu bu kadar hissedebilir sanki ağzıma sıçtın bana bir damla huzur ver diyebilir mi, insan bu kadar siyaha bulanabilir mi. aklım almıyor aklım, böyle his hiçbir lügatta yok ama var işte içimde var. çekiliyorum günden güne batıyorum siyaha. benim de versin ki ben kendimden bile razı olamadım en büyük kötülüğü kendime yaptım. kendimin değerini bilemediğim için de kendime itirazım var. ama işte benim içimdeki itirazın yeri yok. ne ölmeye yüzüm var ne her şeyi bırakıp gidebilmeye huzuru bulabilmeye.