Hâlâ unutmam , unutamam. Çocuktum komşunun düğünü vardı orda şeker dağıtıyorlardı arkadaşlar uzattılar ellerini herkese birer tane verdi oradaki abla e ben de çocuğum işte uzattım elimi uzatmayadim keşke. Neyse halamin bana bir bakışı vardı o an evde görüşeceğiz der gibi . Ki gibisi fazla evde bir görüştük. Sen misin elini uzatan sen misin şeker isteyen , vay efendim yok muymus bizde şeker , vay efendim sen nasıl başkasından bir şey istersin. Sürdü dilime acı biberi ben kıvrana kıvrana uzandım yere yatağa saatler geçiyor ağzımın yanması geçmiyor ağlaya ağlaya uyumuşum . Büyüdüm neden böyle yaptın diye sordum cevap , e fena mı bak hanım hanımcık örnek bir genç kız oldun milletin şımarık çocuğu gibi olmadın. E kendi çocukların şımarık onu naoacaz ? diyemedim. Çünkü çocukluk ya travma ya dilim hâlâ sızlıyor sanırım