Sevdiğim bir karakter, sevdiği hanıma şu sözlerle sesleniyor bir mektupta. Bunları okurken de aklıma geliyorsun.


"Şebnem kalbimden senin kalbine balyozla bin pencere açayım. 
Şebnem her gülümseyişinde tüm ülkeye çay ısmarlayayım."


Hep gülümse, hep görelim güzelliğini. Seni çok seviyorum. 


Sözlüğün bana kazandırdığı en değerli şey sensin. Söylediğin her şey sadece yüzümü değil kalbimi de gülümsetiyo. Sen her şeyden iki kere daha güzelsin, seni çok seviyorum. Çok!  

durumstabil