Hayatımda bir çok şey içimde kaldı. Çocukluğumdan beri her şey elimden alındı. Mesela anaokuluna gitmek, arkadaşlarınla rahatça oyun oynamak, güzel oyuncaklar mesela hiç barbi bebeğim olmadı, doğum günümün kutlanması, rahatça abur cubur yemek, istediğin kıyafetleri giyebilmek, annemin babamın sevgisi çok bir şey değil yani bi iki kez kızım diyip başımı okşamaları, bir gün olsun pikniğe gitmek veya tatil yapmak gibi ve daha bir çok şey sayabilirim. Belki böyle söyleyince çok saçma şeyler gibi geliyor ama siz bunları yaşarken ben hep olgun bir genç kız gibi davranmak zorunda bırakıldım. Beş yaşındayken bile..
Yani kısacası çocuk olmak benim içimde ukde kaldı..