Uzun zamandır kendi sesimi duymayayım diye uğraşıyordum. Kaçıyordum yine kendimden olabildiğince. Dizi, film, boş muhabbet ve müzik. İyi götürdük bu zamana kadar. Ancaak bugün yakalandım. Şimdi sığdıramıyorum ruhumu hiçbir yere. Herkese fazla geliyorum. Kendime bile.
Dayanma gücüm kalmadı. Artık yarın bana umut vermiyor. En başta ben umut vadeden biri değilim. Başarısız olmaya mahkûm gibiyim. Kendimi iyileştirmek konusunda kötüyüm. Başkalarına da yük olmak istemiyorum.
Umarım içim acımayı bırakır yoksa benim halim hal değil.
1
Anlatmak istersen bir yeşil kadar yakınındayım sevgili yazar. - patiklipenkuenn 16.08.2020 00:58:46 |#3909835