latince humanus eğitimli demektir, fransızca humanisme ise insancılık, insan merkezcilik demektir.
rönesans dönemi hümanistler, inançları bakımından kiliseye bağlı olmakla beraber insanlık hayatını ilgilendiren diğer bütün alanlarda bağımsız olmayı hedeflemekteydiler. sözlü olan herhangi bir fikre inanmak istemedikleri için de her şeyi incelemek düşüncesindeydiler. kanıtlayamadıkları hususlarla karşılaştıklarında bunların doğruluğunu kabul etmiyorlardı.
antik çağ yazarlarına ilgi duymuşlar ve antik çağ yazarlarının eserlerini çevirmişlerdi.
inanç bakımından incil'e ve ilk teologların öğretilerine bağlı kalınması gerektiğini söylediler. böylece kilise ile ters düşerek
reform hareketinin ortaya çıkmasına neden oldular.
hümanist akım italya'da
francesco petrarca ile başladı.
elbette hümanizm rönesans döneminden önce de vardı ama daha çok rönesans ile anılmıştır.
aslında insan sevgisini değil, insana faydası olan şeyleri içeren bir düşünce sistemi. her felsefi görüş gibi doğru bilginin peşinde. hümanizme göre doğru bilgiyi bulmak insanın bir yetisi. ve bunun için bilimsel şüphecilik ve bilimsel yöntemleri kullanmak gerekli.