Nereye yazacağımı bilemeyip buraya geldim yine.
Kafam karışık gibi,, biraz da canım sıkkın. Nolacak benim bu hallerim. Yok lan o kadar da kötü değilim aslında. Ne istiyorum biliyor musunuz şu an kafama sıkmayı. Ama yaşamayı da istiyorum çok fazla umudum var. Yapacağım şeyler var verdiğim sözler.
(bkz: Bi dakika lan ben hiç sevişmedim ki ). Bu sıralar sık sık bu hale girer oldum. Sakince malum sahneleri canlandırıyorum kafamda.
Ayrıca bu geçim işi ne zormuş. Özellikle kendi paranı kazanınca kimseye eyvallah dememek. Mesela önceden öğrenciydim para bitince babadan istiyordum. Hadi yüzüm vermiyor sağdan soldan buluyordum nasıl olsa onlarda öğrenci idare ediyorduk. Biraz zora girdim bu ay nedenini çözemedim hala ama düşündüm bunu. Kimden ne isteyebilirim ki. Herkes çalışıyorsun artık diyip bize bir şey kitleme derdinde. Babamdan bile isteyemem böyle bir şey olsa. Harbi zoruma gitti. Sigarayı bırakmayı bile düşündüm. Ulan düşünsenize kimseden beş kuruş isteyemiyorsunuz. İlerleyen dönemlerde daha dikkatli planlar yapacağım mali olarak ama düşüncesi bile beni yıprattı bir kaç gündür. Günler geçmiyor sanki. Ahah
Bir de kafamda filler sikişiyor sanki çok afedersiniz. Ben olmadım he bence. Ne kadar gamsız dursam da neşeli dursam da içeriden çürüyorum. Pek çok endişem var ve bu beni sona götürüyor gibi. Sonra hop kendimi ensemde geri çekiyorum. Aman öyle kafam karışıktı bir nebze buraya dökeyim dedim. Kimseye anlatamıyorum. Anlatma problemi var bende. Neyse iyi geceler. :)