sözlük bugün yaklaşık 2 yıldır kendisinden haber alamadığım arkadaşım mesaj attı. etrafındaki kimsenin numarası yoktu bende hiçbir şekilde ulaşamadım kendisine. o da bilgisayarındaki rehber dosyasını silince bana ulaşamamış. numarasını değiştirmiş. taşınmış. onu en son gördüğümde yüzünde 3-5 tel sakal vardı zaten sevmezdi o sakalı. şimdi kocaman adam olmuş sakal bırakmış birazcık kilo almış ama yakışmış yanakları dolmuş. ama gözleri hiç değişmemiş ela gözleri hala ışıldıyor. gülüşünü çok saklardı öndeki üst dişleri biraz birbirinin üstüne çıkmıştı. kusur diyordu. dişleri hala aynı ama kendiyle barışmış. özgüvenle dolmuş. şimdi kahkaha atarak gülüyor. sesi kalınlaşmış. ama gülerken hala içinde bir çocuk var gibi gülüyor saklamıyor. ona hediye ettiğim saat ise hala kolunda duruyordu belki bilerek takmadı ama ayrıntıyı görünce gülümsedim. çünkü sevmezdi o saat takmayı. ağır geliyor taşıyamıyorum diye bahane bulurdu.
bunları bir bir yazarken ne kadar önemsediğimi tekrar hatırladım.
kimsemiz yokken birbirimizi bulmuştuk bir gün belki denk gelirse anlatırım.
en sevdiğim kazağımı dolabın en altından bulmuş gibi mutlu ve huzurluyum.
iyi ki geldin dostum. bir daha gitme..