Üniversiteye 17 yaşımda daha önce misafirlikte bile başka yerde yatılı kalmamış halimle başladım. Ve çok gariptir ki zerre kadar aile özlemi çekmedim. Hemen kendi ayaklarım üzerinde durma çabasına girdim. İlk 4 ay burs verilmez ve ben cebimde 50 lira ile yabancı bir şehirde tek başımayım. Bir şeyler yapmam gerekiyordu.
Üniversitenin ilk zamanları kampüsün içinde broşür dağıtanları gördüm. Hemen İnternet cafeye gittim. "itinayla broşör dağıtılır. 053................" yazdım ve 50 adet çıktı aldım. Kampüsün ve mecburiyet caddesinin (cumhuriyet cad. ama şehirde başka gidecek yer olmadığı için öyle diyorlardı) her yerine yaptığım çıktıları yapıştırdım. Ertesi gün telefonum çaldı. 2 tane ayrı apartın broşürlerini dağıtmamı teklif ettiler. Adamlardan 10 yıl öncesi her apart için 150 lira aldım. Yurttan 2 kişiyi de ayarladım. Her birine günlük 25 lira verdim. 2 günde dağıttık. İki günde 200 lira kazandım. Sağı solu biraz öğrenene kadar o para bana bir süre yetti. 2. Ayımda cebimde para kalmamıştı. İnşaatı bitmiş bir apartmana gittim ve temizlik yapmayı önerdim. Yine yurttan 2 kişi ayarlayıp 3 daire temizledim ve yine yaklaşık 300 lira para kazandım. Böyle böyle geçindim. Devamlı çalışmıyordum ama sürekli para kazanacak bir şeyler buluyordum.
Bir ara yurt kampüsünde bisiklet kiralama işine de girdim onu da başka zaman anlatırım.
Kesinlikle çalışın. Kendi paranız ile yediğiniz tavuk dönerin bile lezzetinin daha farklı olduğunu göreceksiniz.