Mantıklı düşünemiyorum ben. Sevdiğimi mutlu edeceğini düşündüğüm ne gelirse içimden, ya da aklımdan yapıyorum.
Her an ona bakmak, bir sözünü bile kaçırmamak, yüzünün her kıvrımı ayrı ayrı incelemek, kokusunda kaybolmak, sarılırken göğüs kafesimin içine sokmak falan istiyorum. Çocuk gibi oluyorum. Kucağına falan yatıyorum.
Temas manyağıyım sanırım. Sürekli bir şekilde ona temas etmek istiyorum.
İki, taş çatlasın üç kere aşık oldum. Sonuncusunda şunu öğrendim. İnsan, aşık olduğu kişiyi çok ama çok derinden arzu edermiş. Şehvetle. Daha önce bunu hiç yaşamamıştım.
Aaa, unutmadan... Ne olursa olsun sonunda üzülüyorum.
Gelecekte aşık olduğum kişi de bana aşık olursa, ne yaparım... Bilmiyorum.