böyle şeylere pek inanmam ama fal muhabbeti yapmaktan da acayip keyif alırım. lisede başımdan inanılmaz bir olay geçti, o olaydan sonra fala bakış açım değişti diyebilirim.
lisedeyiz, 5 kız bir tane arkadaşımızın aşırı yalvarması üzerine haliç'te bir falcının yerine gittik. cafeyi ve adamın adını hiç hatırlamıyorum ama pek onemli değil zaten. aramızdan 2 kişi fal baktıracak, onlar kahvesini içti bekliyor biz de sohbet ediyoruz. irem diye de bir arkadaşımız var yanımızda irem önemli aklımızda tutalım. irem de fala hiç ama hiç inanmıyor, falla burçla bol bol dalga geçiyoruz. neyse kahvelerden 5-10 dk sonra adam masaya geldi oturuyor. gayet normal düz insan sohbet falan ediyor bizimle, faldan konuşuyoruz. bu sırada irem inanılmaz şekilde adamın üstüne gidiyor. "he fal öyle mi hee tabi tabi, cinler falan mı kulağınıza fısıldıyo yoksa vahiy mi geliyo yoksa resim mi çiziyolar" falan filan dalga geçiyor adamla. adam baya sakin gülerek falan karşılık veriyor ama irem'i susturamıyoruz. yükleniyor ölümüne.
adam en son masadan kalktı, (bu arada hiç birimizi tanımıyor, yemin ederim ki ne isim verdik ne bir şey konuştuk) arkasını döndü ve "irem sen fala inanmıyorsun ama bunlar gerçek, ha bi de fatih de sana geri dönmeyecek" dedi, yürüdü gitti.
biz far tutulmuş tavşan gibi kaldık masada. adını nerden biliyor. fatih'i nerden biliyor, aq ayrıldıklarını nerden biliyor. hayatımda o kadar şok olduğum bir fal anısı olmadı.
ha fatih de dönmedi bu arada asdfghjklş.