Bayramlar sabahlarında ilk babamın sonra annemin elini öperiz. Babamda eş zamanlı olarak saçımızdan öperdi. Eşek kadar olduk tabi harçlık vermezdi ama cebinden çıkarıp 1 lira vermişliği çok olmuştur. Gün zaten güzel başlamış olduğu için herkesin keyfi yerinde olurdu. Ablam bir kahvaltı hazırlar offf herkes bayram sabahını sırf bunlar yüzünden iple çekerdi.
Şimdi öyle değil ama balkona çıktım herkes namaza gidiyor. Belki babam da gider her şey bir rüyadan ibarettir diye bekledim ama yok her şey çok gerçek. Ölümün anlamı çaresizlikmiş. Saatler, günler, aylarca da beklesen gelmezmiş.
Onsuz 78. günüm ve 2. bayramım. Bana bugün ne gün aydı, ne de bayram.