herkes istiyor ki bana bir şeyler öğretsinler. öyle bir şey dünyanın hiçbir yerinde yok. öğrenmek isteyeceksin, milletin başını yiyeceksin, soru soracaksın, sorumluluk alacaksın... ilk stajımı yaparken nerede alakasız iş onları yaptırmışlardı fotokopi falan çekiyordum çünkü oturuyordum bütün gün, iş bekliyordum. ikinci stajımda akıllandım yönetim stajı olmasına rağmen her gün mutlaka sahaya indim ve saatlerimi işçilerle sohbet ederek, işi sorarak, hatta çalışarak öğrendim. ciddi bir denetim yapılacaktı onun dosyalarını bile ben hazırladım, ciddi bir sorumluluktu verirken de tereddüt ettiler zaten ama layıkıyla yaptım. insanlar çalışıyor rahatsız etmeyeyim diye düşünmeyin, herkesin size ayıracak vakti muhakkak vardır. iş yerindeki herkes 1 saatte yapacağı işi 5 saatte yapar çünkü, bu böyledir. iyi performans da sizi hiç unutturmaz. stajımın bittiği gün iş teklifi aldım aynı şirketten, derslerim dolayısıyla kabul edemedim ama mezun olduğumda kapılarının sonuna kadar açık olduğunu ve her türlü referans olabileceklerini ilettiler. şirketin 2 fabrikasında da mavi yakasından beyaz yakasına tanımayan yoktu, çok da sevdiler sağ olsunlar. benimle aynı anda staj yapanları bana kötülediler çünkü köşede oturup uyuyorlardı. demem o ki oturup kitap okuyanı da, telefonla oynayanı da, uyuyanı da hiç ayırmazlar, önemsemezler. kitap okuman bir bok ifade etmiyor yani, orada öğrenmek ve çalışmak için varsın. ayrıca okulda hiç ama hiç öğrenemediğin şeyler öğreniyorsun, çok önemli o nedenle. staj sonunda bir staj defteri yazmışım 20 sayfalık rapor olmuş 76 sayfa. o kadar şey öğrenmişim. dolayısıyla her şey sende bitiyor dostum, sormaya çekinme. kimse stajını yakmaz, kimse azarlamaz, azarlasa da gül geç tekrar sor, zamanla sevecektir seni. bu işler böyle.
tek kuruş alamadım, o üzücü :d