sözlük yazarlarının hayalleri

Pandemi nedeniyle hayallerim küçülmeye gitti, birtakımını bırakayım: -alacağım arabamı, yanıma annemi oturtacağım. “nereye gidelim kız?” diye sorduğumda söylediği her yere götürüp beş kuruş para harcatmadan gezdireceğim, -hem para kazanıp hem de kendi çocuğuma kendimin bakması gibi bir hayalim de var. açacağım bir ofis, canım çocuğuma bir çocuk odası da yapacağım, mis gibi güllük gülistanlık geçineceğiz, -düğün yapmadan datça’da sadece ve sadece yanında saçmalayacağım arkadaşlarımla eğlenmek, -blackorwhite ile bir tam gün sabahtan başlayıp gece yarılarına kadar hem yemekler, pastalar yemek hem de çekirdekli çaylı sohbet etmek istiyorum, -ayşe’yle aynı okulda olmak istiyorum, onunlayken aşırı mutluyum. Sosyo-ekonomik durumumuzun yakınlığından mütevellit birbirimizi çok iyi anlayıp bazı konularda hiç utanmıyoruz ve kendisinin yanında aşırı rahatım, -bir evim olsun istiyorum. böyle iki katlı, bahçeli... canım eşimle birlikte bahçemizde kahvaltılar yapmak. onunla gecenin bir yarısı kalkıp işkembe içmeye ve künefe yemeye gitmek. haftasonları civar şehirleri gezmek ve daha bir sürü şey. Hepsinin oluru var. Düşünmek bile mutlu ediyor beni. Arada bir rastlarım bu entrye, hatırlamak yüzümde bir gülümseme bırakır diye yazıyorum. Yazdıklarımın çok daha büyüğü de var da ben mutlu olmak için yazıyorum bunu.