keşke olsa dediğim terördür.
çocukken annemlere "ben abla/abi istiyorum!" diye ağladığımı bilirim.. ama ilk çocuk ben olduğum için o iş öyle olmuyormuş, benden sonrakiler muhakkak "kardeş" kontenjanında oluyormuş. büyüdük öğrendik, meğer bazı şeyler doğuştan belliymiş.
not: cimcime abiliği de güzel ama. birlikte yeni yemek tarifleri deniyoruz, çok da güzel oluyor. kıskanın!