Ablamlarla sık sık konuştuğumuz bir mesele var; "iyi gün dostu olabilmek"
Şu meşhur kötü gün dostluğunu bu şekilde ters çevirmişlerdi. Bana ilk söylediklerinde lisedeydim. O zaman ikna olmamıştım. Zor olan kötü gün dostluğu demiştim. Zaman ilerledikçe "iyi gün dostu" olabilmenin daha zor ve daha büyük bir erdem olduğuna ikna oldum. Yaşayarak.
Başkalarının mutluluğuna tahammül etmek zordur. Hele hele başkasının mutluluğundan cidden mutlu olmak önemli bir erdem.
Çünkü mutlu insan başkasına muhtaç değildir. Sana ihtiyacı yoktur. Bunu kabullenmek zordur.
3 idiots filminde bir replik vardı. Hatırladığım kadarıyla şöyle: Arkadaşınızın başarısız olması sizi üzer. Ama arkadaşınızın sınıf birincisi olması sizi daha çok üzer.