4 gün oldu izleyeli. Hala düşüncelere dalmana sebep oluyor. Son bölüm öyle bi oturdu ki içime kendimi sürekli düşünürken buluyor ve dehşete kapılıyorum.
Keşke böyle şeyler sadece filmlerde olsa. İzleyip, ürperip iyi ki gerçek hayatta bunlar olmuyor diye şükretsek. Ama malesef buz gibi gerçek. Dehşete kapılıyorum.
---
spoiler ---
belki yan dairemizde belki oturduğumuz apartanda, ilçede, ilde hiçbiri olmasa ülkemizde bir sürü çocuk istismar ediliyor ve hiçbir şey yapamıyoruz.
---
spoiler ---
Bu yüzden firuz'un dediği gibi sadece agah değil bütün insanlar hasta. Zira bi milli maç ile her şeyi unutuyor toz pembe hayatlarımıza devam ediyoruz.
Peki o çocuklar! Onlar devam edebiliyor mu "toz pembe" hayatlarına...