asosyal itiraf

Sabahtan beridir aylak aylak yürüyorum. Sırtımda sırt çantası, içinde iki powerbank, defter, kitap, kalem, sigara, kulağımda kulaklık yürüyorum paso. Öğlen vakti hava çok sıcakladı. Bir cami avlusunda gölgeye sığındım biraz kitap okudum. Kalabalık yerlerde yürüdüm hep. İnsanların yüzlerinin arkasına bakmaya çalıştım. Bir bok görünmüyor. Kasvetten gittim alışveriş falan yaptım hatta. Biraz müzik, biraz podcast, biraz temiz hava bolca düşünce derken bir kahve içeyim dedim. Cafenin birine girdim. Hiçbir şey yapmadığım halde kafam kazan gibi oldu bütün gün. Midem bulandı resmen. Karnım da tok. Terastan aşağıya caddeye baktım şöyle bir; fransada olsaydım tam o an bir şiir yazar ya da kuramsal bir şeyler düşünürdüm. Kahvem geldi tam kafamın üzerinde hoparlör varmış, icracısının 15 yaşında olduğunu tahmin ettiğim bir çocuk bangır bangır “bilmem hangi rüzgar...” diye başlayıpboktan bir rap şarkı okumaya başladı amk. Bütün tadım iyice kaçtı. Böyle coğrafyanın amk