Tek kelime ile berbat bir taşıyıcı.
(bkz: taşıyıcı mesajın kendisidir)
Burası yavaş yavaş kendi kültürünü oluşturup son formu ile adete bir final boss gibi karşımıza dikildi. Kaçmak istesek de kaçamıyoruz. Artık öyle bir kültür oluşturdu ki, kötü huylu tümör gibi internetin tüm ağlarını ele geçirmeye başladı.
Şimdi bir kaç maddede Twitter'ın neden internetin kanseri olduğunu düşündüğümü açıklayayım.
1. 140/240 karakter meselesi
Karakter sınırlaması; halı hazırda kendini ifade etme yeteneği tam gelişmemiş orta-alt eğitimli (malesef ülkemiz eğitim sistemi gereği en üst seviyede eğitim alanlar bile bu yeteneği kazanamamış olabiliyorlar) insanların anlatmak istedikleri şeyleri iyice yüzlerine gözlerine bulaştırmalarına neden oluyor. Sağlıklı iletişim imkanını azaltıyor. Daha ilk adımda hatalı başlayan iletişim, zincirleme bir şekilde hataya sürükleniyor.
2. Twitter dili
İlk sebebin bir sonucu olarak daha küçük harf grubuyla daha fazla şey anlatma ihtiyacı ortaya çıkıyor. Bu noktada Twitter dili zorlukla derdini anlatabilen insanların imdadına koşuyor. Kısaltma ifadeler, kalıp cümleler; ilk bakışta iletişimi kolaylaştırıyor gibi görünse de, bana sorarsanız farklı iletişimsizliklere yol açıyor. 280 karaktere sığdırılmış kalıp cümleler aslında çok daha karmaşık ve bulanık şekilde vuku bulan duygu dünyamızı açıklamakta oldukça yetersiz kalıyor. Milyonlarca olan renkleri ve tonları sadece sarı kırmızı maviye bunların ara tonlarına indirgemek gibi bir eksikliğe yol açıyor.
(bkz: erkeklerin renkleri bilmemesi)
3. Empati
İletişim yolları üstteki gerekçelerle tıkanan insanların empati yapma, karşıdakini anlama şansı zaten azalmışken, bir de bu mecradaki insanların suratlarına görmemek, gerçekten tanımadığımız insanlarla iletişime geçmek onları birer bireyden daha ziyade birer robot gibi görmemizi sağlıyor ve empati tamamen yok oluyor.
4. Linç kültürü
Önceden ekşi sözlükte olan bu linç kültürü yine üstteki sebeplerin bir sonucu. İnsanlar dertlerini anlatamiyor-diger insanlar anlamıyor-bireylerle empati kurulamıyor-buyrun cenaze namazına. Tertemiz bir linç kazandınız. Bu şekilde bir mecrada ne şaka yapmak, ne derdini anlatmak mümkün olmuyor. Fakirim desen niye fakirsin, engelliyim desen niye engellinin diye insan linç ediliyor. yüzyüze gelince bir tanesi söylemeyecek safsatalar (
(bkz: ad hominem)), bir bir sıralanıyor.
Ve son olarak benim en çok canımı sıkan;
5. Etki
Twitter'a kanser dememin sebebi bu. Bu mecrada olan bu mecrada kalmıyor. Diğer her türlü iletişim kanalına da etki ediyor. Artık sözlüklerde, bloglarda, birebir mesajlaşma uygulamalarında hatta gerçek hayatta; sanki karakter kısıtlaması var gibi, sanki Twitter jargonu gerçek dil gibi, sanki yazılan her şey lince ve yoruma acıkmış gibi davranan insanlar türüyor ve zaten yaşanılması fiziksel olarak çok güç olan dünyayı, psikolojik açıdan da zor kılıyorlar.
Sözlükte bugün kısmında şöyle bir gezin. Sonsuz kelime kullanma hakkı varken kaç kişi saçma sapan Twitter kalıpları ile dert anlatmış, kaç kişi burayı bile tweet atar gibi kullanmış.
Tabi ki herkes istediği gibi yaşar, konuşur, düşünür. Bundan sana ne birader diyebilirsiniz. Ancak insan anlatmaya olduğu kadar anlamaya ve anlaşmaya da ihtiyaç duyuyor. Bu Twitter kanseri de bu anlaşma kanallarını tahrip ediyor. Hem derdimi anlatamiyorum, hem insanların derdini anlayamıyorum, hem de kimseyle anlaşamıyorum.