"en önemli karşılaşmalar, bedenler daha birbirlerini görmeden ruhlar tarafından hazırlanır. bundan sonra bedenler ruhun diliyle konuşmayı öğrenir. buna seks denir."
demiş
paulo coelho,
onze minutos adlı kitabında seks için. beni zaten hep bu paulo bitirdi.
neyse, milattan önceki zamanlarda, seks kutsalmış. bazı tapınaklarda, rahibeler kendilerini erkeklere sunarlarmış, tanrı adına görevli olarak.
(bkz: kutsal fahişelik). seks, erkeğin tanrıya yaklaştığı an olarak görülürmüş, kadın aracılığıyla.
hep milattan önceki devirlerde yaşamak istemişimdir. edebiyata lüzum yok. eminim çok zordu yaşamak. hiçbir halt yok çünkü. ama her şeyin bir ruhu varmış. seksin bile. şimdi onun da bir anlamı yok.
kavramlara ya gereğinden fazla anlam yüklüyoruz ya da çok fazla boş bırakıyoruz. yettiğince anlamlandıramaz mıydık? gerçi sorun da bu ya. yetmiyor. insanın en büyük problemi. yetmemesi.