hz. ibrahim oğlu ismail ve eşi hacer'i mekke'de çölün ortasında bıraktı. aradan günler geçti. yanlarındaki su ve hurma bitti. hz. hacer su aramaya başladı. safa tepesine çıktı, merve'ye gitti. bir yudum su bulmak için safa ile merve arasındaki gidip geldi. yedinci defa merve'ye çıktığında şimdiki zemzem kuyusunun bulunduğu yerde bir melek gördü. ayağının ökçesiyle yeri eşiyordu. oradan su çıkmıştı. diğer bir rivayete göre çocuk ayağı ile kumları eşelemeye başlamış ve oradan bir su çıkmıştır. hz. hacer gelip kana kana içti, çocuğuna da içirdi. hz. hacer su boşa akmasın diye gölet yapıp suyu muhafaza etmeye çalışıyor, bir yandan da avuçlarıyla kırbasını dolduruyordu. hz. peygamber bunu şöyle anlatmıştır: "eğer hacer, zemzem'i kendi haline bıraksaydı da, suyu avuçlamasaydı, muhakkak ki zemzem akar bir kaynak olurdu."