Terk edilmek gelmedi de başıma bırakmak zorunda olmak geldi. Sevdiğin, alıştığın insanın sana onca zararı verdiğini bir gece ansızın anlarsın ve ondan sonra da bir aydınlanma gelir. O düzelmez, yıpratır ve sen de bırakmak zorundasındır çünkü yol sonu çıkmazdır.
Kısmen aynı şey sayılabilir terk edilmekle bence. Çünkü vazgeçip düzelmesini, geri gelmesini umarsın bir süre. Gelse de hiçbir şey değişmez bu arada.