Hz. Ali savaş meydanında güçlü bir rakibini yere düşürmüş ve tam öldüreceği sırada düşman Hz. Ali’nin yüzüne tükürmüş. Hz. Ali kılıcını geri çeker ve adamı affeder.
Bunun üzerine o kişi dedi ki;
Ya Ali! Tam beni öldürecekken ne oldu da beni öldürmekten vazgeçip, canımı bağışladın.
Bunun üzerine
Hz. Ali ;
Çünkü ben, Hakk’ın kuluyum, nefsimin, hevâ ve hevesimin değil.
“Hayat kitabının öfke faslı, bir fâcia târihidir. Bu vahim tehlikeden kurtuluş çaresi, bu hoşa gitmeyen feveran karşısında sabır silâhını kullanmak, muvâzeneyi bozmadan sükûnete bürünmektir.”