Ev arkadaşım ile 3.senemizdeyiz ve yemeği kimin yaptığına bakmadan beraber yıkarız.
Ben köpüklerim ev arkadaşım durular veya tam tersi.
Genelde haftasonları 2-3 saat kahvaltı yaparız ve kahvaltıyı da beraber hazırlarız. Misal ben patates kızartıyorsam o Kahvaltılıkları çıkartır.
Ev arkadaşlığından ziyade aynı hayatı paylaşmak gerek geçim için, yoksa sıra ile olmaz bu işler. Askeriye değil nitekim, ev orası.
Temizlik ben 2 hafta üst üste de yapabilirim, ev arkadaşım da aynı şekilde. Aramızda bunun lafı olmaz, kim daha müsait ise o yapar fakat karşı tarafın hakkını yemeden ve ona yüklenmeden.
Başka türlü geçim falan olmaz.
Aile gibi olmak lazım, biz öyleyiz çok da mutluyuz.
Ev arkadaşım evlenmesin ben okulu bitirene kadar diye dua ediyordum ben, o da ben evlenene kadar fk İstanbul’da kalsın diye dua ediyormuş, sonradan itiraf ettik birbirimize. (Okul 1 sene uzadı djdjhdjd) Şimdi inşallah İstanbul’a atanırsın diye dua ediyor. Çünkü birbirimizi karşılık beklemeden seviyoruz ve geçiniyoruz. Sırası yok. <3