Kişi bir ortama girer (arkadaş tavsiyesi üzerine gittiği bir yer, arkadaşının doğum günü, nişanı, düğünü vs.) ve adeta görmezden
gelinir. Konuşan yok, herkes kümelenmiş, kekremsi bir çekingenlik var... Bir süre sonra sıkılıp
İrlanda vedası ile ortamı terk eder.
Bana da böyle geliyor bu yazarların hali. Çoğu acemi bir kere. Hepsi rahat rahat aklına eseni yazmıyordur kanımca; bir "şöyle yazsam mı ki?" veya "entiriye şunu yazsam daha mı güzel olurdu?" gibi sorular geçiyordur akıllarından. Tanıdık birileri de olmuyor çoğunlukla.
Bu yüzden fırsat buldukça yeni gelenlere nick6 girmeye çalışıyorum. Ayrıca nick6 girildiğini görünce "beni gören/entirilerimi
okuyan biri var" düşüncesiyle sözlükte görüşlerini daha sık belirtebilirler diye düşünüyorum.
(bkz: bilemiyorum altan)
İyi yazmalar, peace!