asosyal itiraf

Benim 2 abim var. İkisi de evli. Biri memlekette (annem onunla yaşıyor) diğeri İstanbul'da. Bu yaşıma kadar hep aynı evdeydim. 13 yaşımda Memleketteki abim evlendi bizimle yaşamaya başladı. 7 ay öncesine kadar da birlikteydik. 10 yaşımdayken babam öldü. O günden sonra hep çalıştım. Tarlada orda burda. Abim evli iki çocuk babasıyken bile eve bir ekmek getirmedi. Biz yazın Tarlada çalışır kışın oturur onun çocuklarıyla yerdik. Ben üniversiteye gidince abim kendine gelmeye başladı. Çalıştı çocuklarına anneme baktı. Ben ünideyken de aylık 100 lira yurt paramı gönderirdi sadece. Sonra 7 ay önce abimle tartıştık, kavga büyüdü. Annemle ayrı eve çıkmak istedim izin verilmedi. İstanbul'daki abim yanıma gel dedi. Ben de çıktım geldim. Burda geldiğim ilk ay iş buldum çalışmaya başladım. İlk zamanlar yengemle aram fena değildi ama giderek aramız bozuldu. Hayatım boyunca hep sığıntı gibi yaşadığım için yerimi de haddimi de bilen biriyim. O kadar ılımlı olmama ragmen yengem tarafından istemediğim her fırsatta bana hissettirildi. Şimdi çevremdeki herkes 2 gündür bana memlekete git diye ısrar etmeye başladı. Annem arıyor gel diyor, memleketteki yengem arıyor gel diyor, yeğenlerim arıyor gel diyor. Ama ben abime kırgın olduğum için gitmek istemiyorum. Çünkü orda da mutlu olmayacağımı iyi biliyorum. Bu gece her şey konuşuldu, ayrı eve çıkmak istediğimi, kendime bakabilecek güçte olduğumu söylediğim halde toplumun onların üzerinde kuracağı baskıdan dolayı oy birliği ile bu isteğim RED edildi. Bir kişi bile ne istediğimi, ne hissettiğimi umursamadı. Memlekete gitmeme karar verdiler. Şimdi diyeceksiniz ki 28 yaşındasın çok istiyorsan hepsine resti çeker ayrı eve çıkarsın. Ama o iş öyle değil. Ben, evet ayrı ev istiyorum ama bunun yanında ailemi de istiyorum. Evet kendi hayatım olsun ama onlar da yanımda olsun. Bana manevi destekte bulunsunlar. Ama hiç kimse yanaşmıyor. Önümüzdeki hafta sonu malesef dönüyorum ama çok mutsuzum. Oraya gidip aynı sorunları yaşayacağımı biliyorum. Bu yüzden ben artık yaşamak falan istemiyorum. Hiçbir şey tad vermiyor artık. Çok bunaldım.