Şu yaşıma kadar pek çok kere ve uzun zamanlar ayrı kaldım ailemden, annemden. Lakin bu sefer çok farklı. Bugün onca ödev arasında yere çöktüm sırtını duvara dayayıp bir sigara yaktım. Aklıma düştü zaten çıkmıyor da ben koca adam (çocuk gibi görünürüm de çaktırmayın) ağlayayazdım. Utanmasam bağıra çağıra anamı özledim diye ağlayacağım. Çok kararsız kaldım buraya yazmakta çok diken üstü bir konu herkesten özür diliyorum lütfen hakkınızı helal ediniz umarım bir yaraya çomak sokmamamışımdır.
(bkz: anneyi alarm olarak kullanmak)seviyorum bunu.