sabah gün doğarken uyandım.kahvem olana kadar maskemi yüzüme yapıştırdım.dedim bu saatte kimse uyanık değildir.sabahligimi alıp bahçeye ineyim.
Elimde kahve,yüzümde maske,üstümde beni sabah serinliginden korumasi gereken sabahlık disardaki taş merdivenlere yöneldim.
Bi elimde telefon gündeme bakıyorum.sicak bi nefes veriş hissettim bi baktım merdivenin yarısında boynuzlu kocaman bir şey hemen ufak bi göz süzmesi ile dana olduğunu anladim.hayir inek olsa çok korkmam ama dana bu yani boynuzlarının arasında dans ettirir adamı.
yol mu vereyim,kaçayım mi,ne yapayım ben?
daha bana bakıyor ben danaya sinirlerim boşaldı ağladım ağlıcam sonra belli ki uzaktan bayrağıdır seyreden sahibi geldi biz her gün bu merdiveni kullanıyoruz daha önce kimse yoktu yeni geldiniz galiba diyor ama yüzüme bakmıyor o an anladim üzerimi düzeltmem gerektiğini neyse dana ve dananın sahibi danaya yol verdim çektiler gittiler.sadece kahvemi içip,dometes fidelerim tutmuş mu diye bakacaktım olanlara bak.