yakup kadri karaosmanoğlu

Zamanında Nazım Hikmet'e sataşmış ama Nazım bu olayın altında kalmayarak cevap olarak şöyle bir yergi şiiri yazmıştır; Behey! Kara boynuz gibi kaşlı mukaddes Apis başlı adam; Behey! Kara maça bey! Sen şiirin asil kamusuyla konuşuyorsun, ben asaletten anlamam. Şapka çıkarmam konuştuğun dile, düşmanıyım asaletin kelimelerde bile. Behey! Kara maça bey! Ben bilirim bu tehevvür bu şikâyaaat niçin? Bilirim beni uykumda boğmak için bekliyorsun geceyi.. Ben ki bileklerimde tel kelepçeyi bir altın bilezik gibi taşımışım, ben ki ilmikleri sabunlu iplere bakıp kıllı kalın ensemi kaşımışım, tehdidine pabuç bırakır mıyım hiç? Behey! Kara boynuz gibi kaşlı mukaddes Apis başlı adam, Behey! Kara maça bey, behey, yüzü kara. Ruhunu bir zenci esir gibi çıkardın pazara, bir orospu odası yaptın kafatasını... Hâki ceketli ölülerin ceplerinden çalarak parasını satın aldın kendine İsviçre dağlarının havasını. Ve işte bundandır ki, bugün ablak sarı suratında senin kanlı altınların kızıllığı var.. Acayip rüzgârlar esmiyegörsün başımdan. Yoksa musahhih maaşımdan haftada üç papel taksite bağlayıp seni bir şamar oğlanı gibi kullanırım. Beyimin böyle işlerle ülfeti var sanırım, mükemmel yapar vazifesini.. Behey! Kara maça bey! Halka ahmak diyen sensin. Halkın soyulmuş derisinden sırtına frak giyen sensin. Yala bal tutan beş parmağını beş çürük muz gibi, homurdanarak dolaş besili bir domuz gibi. Meydan senin... mi dersin? Hata edersin, bizde o göz var mı baksana!! Ben içirmek için sana kendi kara kanını bir ateş çemberle çevirdim dört yanını! Sağa git yok geçit, sola git yok, ileri geri yok. Kıvır kuyruk kalemini kalbine sok bir akrep gibi intihar et...