bi ara bana da konmuştu bu tanı. uykumdan sürekli çığlık atarak ya da sıçrayarak uyanıyordum. artık uyumak istemeyecek şekilde rahatsız ediciydi. sürekli tetikte dolaşıyordum, biri omzuma bile dokunsa sinirlerim boşalır, çığlık atar ya da yardıra yardıra kaçardım. sonra beynimi incelemek için tomografiye soktular ve yarım saat o çamaşır makinesi gibi aletin içinde tıkılı kaldım. sonra doktorum bana bi garip bakarak, çok fazla korktuğumu, beni kimin, neyin korkuttuğunu falan sormuştu. bir de uykumda beyin dalgalarımın ne haltlar yediğini anlamak için bi sürü alet yapıştırıp uyku ilacı vermişlerdi vs.
dört ay ilaç tedavisi gördüm, biraz azalınca yukarıda saydıklarım, ilacı da içmez oldum. uyuşturmaktan ve uyutmaktan başka bir boka yaramıyordu çünkü.
aradan uzun zaman geçti. şimdi daha iyiyim, biraz kendi çabamla aştım korkularımı. çok üzerime gelinmediği müddetçe kriz geçirmiyorum.