bundan 6 yıl evvel küpe takmıştım bir heves sonra bir gün küpeli bir şekilde ilk defa dedemin yanına gitmiştim fakat ev baya kalabalıktı sanırım bayram falandı. bir miktar muhafazakar insanlar özellikle böyle şeyler epey ters bunu biliyorum ama hayatta her zaman bana çok kızıp, azarlamalarına rağmen kendi bildiğim doğruları yaptım. o gün dedem küpeyi görünce uzun uzun baktı bana aha dedim dünya laf söyleyecek şimdi milletin içinde ama o gözümün içine baktı ve dedi ki "yakışıyor da keretaya".
o gün dedemin beni ne kadar sevdiğini anladım ve kalbimi onca insanın içinde kırmaması bana daha o gün çok şey öğretmişti. bir an aklıma geldi bu anım, allah rahmet eylesin canım dedem. ben hala senin bildiğin gibiyim, kendi doğrularımı yaşıyorum.