kız isteme merasimi

1,5 sene önce abime kız istemeye gittik. Sağ olsunlar, yengemin ailesi de bizim aile gibi. Böyle naif, egosuz, kendi yağında kavrulan türden insanlar. Sadece gelirken amcalarımla, halalarımla, aile büyükleriyle falan gelmemizi rica ettiler. Geniş ailemizi de tanımak isterlermiş. İyi, dedik, normal yani. Babam ve annem kardeşlerine haber verdi, dedemler falan da geldi. 6 araba kız istemeye gittik. Daha da az dediler ya, buna bir miktar şaşırdım. Neyse. Buraya kadar her şey normal. İçeri girdik. Babam, amcam, dayım, teyzelerim, halalarım, enişteler falan, herkes jilet gibi giyinmiş. Ortamda şubat ayında tişörtle duran tek insan kılçık olan eniştem. Abi insan biraz özenir. Hayır, takım elbisesi de var adamın yeterince. Hadi yok diyelim, evde babam dolabını açtı, bir şeye ihtiyacı olan varsa çekinmesin, alsın diyerek. Bir, komple giyin, gık demez adam. Babam da düzenli ve şık bir adamdır iş hayatında. (Annem sağ olsun.) Kaç yıllık yönetici. Neyse. Adam geldi dedeme ayrılan yere pat diye oturdu. Dedelerim de gayet beyefendidir hani. Gülümseyip geçtiler kenara. Bakın abartmıyorum, oturalı 5 dakika oldu. O meşhur "Nasılsınız efendim, iyiyiz, siz nasılsınız" faslı yeni bitmiş, adam başladı kurtlanmaya. Bir kaç kere hadi isteyelim kızı, dedi. Daha kahve gelmemiş, ne bileyim o gergin hava dağılmamış falan. Millet duymamazlıktan geldi. Bu sefer daha sesli "E DEDELER HADİ İSTEYİN KIZI!" Hayır, hadi babamı boşver; ortamda eniştem, dedelerim, nineler, halam falan 6-7 tane görmüş geçirmiş adam var. Bir akıllı sen misin be adam? Hadi, tamam kötü bir niyetin yok da, e biraz insan sakin olur, izleyici olur. Yok! BİR İŞE DE BURNUNU SOKMA BE! Oh. Bir kaç kere daha böyle ötünce, alelacele istediler dedemler kızcağızı. Telaştan kelimeleri de karıştırdılar falan. Rezillik. Ben hala sinirliyim, millet her konusu açıldığında gülüyor. Bence ayıp olmasın diye.