sıkıntıdan mcu'nun yeni fazı için piyasaya sürülen projelere baktım biraz. geçen bir arkadaş durduk yere end game filmindeki "avengers assemble" sahnesini açtı da tekrar bir iştahım kabardı.
disney'in stream işine girmesinden midir nedir dizi ayağına daha fazla ağırlık verdikleri çok bariz. bir ara shield dizisine girişeyim dedim iflahım sikilmişti. bu dizi işi asla bana göre değil. bitmiyorlar aq.
o değil de "black widow" dışında gelecek film ve dizilerden hiçbirine karşı azıcık bir merak duygum kalmamış.
sadece spider man izlerim evde falan diyordum onda da baş roldeki çocukla sözleşmeyi iptal etmişler gibi bir haber çıkmıştı bir ara. noldu bilmiyorum. cidden en beğendiğim spiderman kendisiydi. o da gittiyse çok şükür mcu bataklığından kurtulnuşum demektir bu.
hele şu budapeşte meselesini çözelim sonrasında ben tamam.
2008-2019 arası 11 yılda
marvel cinematic universe adı altında kurdukları dünya bana çok özel bir proje olarak geliyor.
bundan 20 yıl sonra da vay anasını diye yad edileceğine eminim. starwars furyasına çok benzer bir etki yaratacaktır.
toplamda 23 filmlik dev bir serüvenin birleşimi çok fazla iyi ya. ne bileyim taa 2008'de tony stark'ın bir kalbi olduğunun kanıtı diye bir kutu hazırlıyor pepper. en son end game filminde birden o kutuyu çok hoş bir anda görünce 11 yıllık ara tam da bu şekilde bağlanınca ben biraz duygusallaşıyorum. :d
23 filmin hemen hemen tamamının vasat ve altı filmler olması, çok iyi film olarak 3'ten fazla film sayamıyor oluşumuz buradaki epik gösterinin değerini azaltmıyor bende.
martin scorsese de bok yesin af edersiniz. lunapark eğlencesi tadında vasat bir denkleme oturtulmuş olmasaydı bu filmler marvel 11 yıl boyunca bu işte sebat edemeyecekti belki de. bu açıdan bakınca verilen tavizlerin getirisi baya fazla yani.
zaten böyle uzun soluklu bir sinema evrenini tekrar kurmak artık imkansızlaşacaktır bence. bence marvel sinemanın bu yüzünün ekmeğini yiyen son kurum bile olabilir.
bundan sonra "joker" tarzında orjinin dışına çıkılan özgün yorumlamalar da içeren solo filmlere dönüş yapılması daha olası. hele ki joker'in başarısından sonra.
yani mcu end game'le beraber konuyu bence artık kapattı gibi bir şey. benzer bir gösteriyi ve heyecanı muhtemelen bir daha yaşayamayacağız.
tek tek filmlere bakmak yerine bütüne, 2008-2019 arasına bakınca 2008 yılında hayal etmesi çok güç bir büyük resim çıkıyor ortaya.
kendi kuralları olan, gerçek dünyaya gayet de organik sayılabilecek bir şekilde entegre edilmiş dev bir evren inşa etmek çok fantastik. gerçi benzetme doğru. bu şekilde bakınca lunaparkı andırıyor ama aşağılanacak şekilde değil.
ayrıca bu kadar geniş bir yelpazeye yayılmış bir sinema evreni oluşturmak özellikle bazı karakterlerin serüvenini net bir şekilde işleyebilmek ve gelişiminin izini çıkartmak için yaratıcılara daha fazla imkan tanıyor.
olan her şey daha doğal ve akışına uygun gözüküyor.
sırf tony stark'ın bu filmler boyunca karakterinin ilerlemesi aslında yüzüklerin efendisi 3'lemesindeki aragorn'un gelişiminden daha doyurucu bir şekilde hazırlanıyor.
bir sinema seyircisi için eşine az rastlanır bir nimet bu.
captan amerika tüm evrenin en künt tiplemesi olduğu için onun gibi bön istisnalar da var tabii alsdjlasd ama thor'un karakteri de bu konuda bana aşırı haz vermişti.
i̇lk filmdeki muhafazakar, gelenekçi alfa erkek thor neredeyse her filmde başka bir evreye geçiş yaptı. ragnarok burada biraz garip bir sekte gibi gözükse de toplamda çok iyi bir serüvendi.
özellikle infinity war ve end game filmlerinin thor'u işleyiş tarzları resmen ders niteliğinde gelir bana. ve böylesi büyük bir projede fazla cesur bir tercihti thor'un yolculuğu.
öhh marvel konuşasım varmış. üşenmesem şu 23 film boyunca neredeyse her karakter hakkında bir şeyler söylermişim gibi geldi şu an. neyse yeter.