duş almaya üşenmek

söz konusu olan günlerde ruh halimin ne durumda olduğuna dair bilgi veren bir rutine dönüşmüş duş alma alışkanlıklarım. 1- mesela sabah uyanır uyanmaz duş alıyorsam. o güne umutlu ve mücadeleci uyanmışım demektir. 2- uzun süre duştan çıkamıyorsam -ergenlikten sonrası dönem için geçerli bu- bir şeyleri iyi veya kötü bir şekilde atlattığım gün anlamına geliyor. üniversite sınavından çıktığım gün küvette 90 dakika dünya kupası maçı izlemiştim. :d 3- soğuk suyla kendimi sık sık şokladığım bir banyo genelde kendime ya da birilerine sinirli olduğum zaman. 4- daha sıcak suyla duş alışlarım, yorgun ya da çok üzgün olduğum günlere denk geliyor. 5- türk hamamındaysam ve dedem de varsa dedemin rutinine giriyoruz bu entryle alakası yok. ama dedem yoksa evde şofben falan bozulmuştur onun da konuyla alakası yok. :d lafı saçma sapan detaylarla uzatıyorum çünkü en kötüsü duş almaya üşendiğin zamanlar oluyor. yıkıcı günler oluyor herhalde. depresyon belirtisi demek bu zaten en başta. yorulduğum ve hatta kırıldığım günler anlamına geliyor bir türlü duşa giremediğim zamanlar. banyo sadece fiziksel bir temizlenme etkinliği değil modern dünyada. birçoğumuz için yenilenme, bir silkelenme anlamı da taşıyor zaman zaman. ya da bu da benim götümden uydurduğum başka bir ritüeldir bilemedim şimdi. ne bileyim uzun bir ev temizliğinin ardından en son sağlam bir banyo yapıp banyodan bismillah diyerek çıkıp yeni yeni şeylere başlıyorum ben. üzülecek, dövünecek bir şey yok deyip tekrar motive etmeye çalışıyorum kendimi bu tip şeylerle. bunu da bildiğim için eğer duş almaya üşeniyorsam silkelenmeye, kendime gelmeye üşeniyorum aslında. çünkü kendime gelip tekrardan yola koyulma gücünü bulamamaktan korkuyorum. duşa girmeye üşenmek, hayatın içine girmeye korkmakla aynı doğrultuda hareket ediyor. o günlük korkularımı yenmeye çalışmak bir şekilde duşa girmeyi başarmakla başlıyor çünkü. zırhımı üzerime geçirmem gerektiğini biliyorum, onun için önce duş alıp her anlamda temizlenmem gerektiğini biliyorum ve tüm bunların ardından o zırhı taşıyamamaktan korktuğum için bütün gün banyoya girmeye çalışmakla geçiyor. çünkü o duştan sonra mola bitiyor. gerçek hayat başlıyor. bu sefer o ağır zırhları taşıyamayacakmışım gibi geliyor. duş almaya üşendiğim, mental olarak bu eyleme karşı mücadele ettiğim günler benim psikolojik olarak en kötü olduğum günlere denk geliyor(muş) ne boktan bir entry oldu lan.