kusur

baktığımızda tüm insanlar aynı, hepimizde iki göz, bir burun, iki kulak var. mesela bazı insanların simaları çok tanıdıktır, aynı şeyi birden fazla kişide görebilirsin. hep birbirlerine benzerler, sıradan bir tipleri vardır. kötü anlamda söylemiyorum bunu yanlış anlaşılmasın. ama bir kusuru olan insanlar öyle değil. farklıdırlar, sıradan değildirler. örnek vermek gerekirse, benim alnımda sağ kaşımın üstüne doğru bir dikiş izim var. birçok kişi estetik yaptırsana dedi, hayır dedim. beni ben yapan o, beni farklı kılan o. mesela fazla güneşe maruz kalınca oluşan benler. bu insanları çok çekici kılıyor bence, tam aynı yerinde ben olan kaç insan vardır? herkesinki farklı ve bu onlara yakışıyor. birinin dudağının üstünde vardır, birinin gözünün üstünde, birinin yanağında... bunlar insana özel kusurlar. mesela yara izleri, her insanınki ayrı güzel ve özel. i̇nsanların yara izleri benim dikkatimi çok çekiyor çünkü bildiğin onların yaşanmışlıkları bu, dövme gibi bir şey. demeye çalıştığım şey şu, bence bir insanın en sevilesi yeri kusurları. çünkü onu o yapan onlar. düşünüyorum dikiş izime estetik yaptırdım diyelim, eee gitti. 2 yaşımdan beri taşıdığım iz gitti, küçükken ne kadar yaramaz olduğumu gösteren şey gitti, yıllardır aynaya baktığımda gördüğüm şey gitti. ben izimle daha iyi hissediyorum açıkçası, bakınca küçüklüğümü hatırlıyorum. çocukluğumdan kalan bir hatıra bana. i̇nsanların en güzel yanları kusurları, en dikkat çekici yanları kusurları, en farklı yanları kusurları, en özel yanları kusurları. bu yüzden en çok onları seviyorum.