her ilişki çıkar temellidir.
önemli olan bu çıkarın; karşılıklı, tutarlı ve etik bir kalıpta olmasıdır. yoksa kimse hayır kurumu değil.
sen birinin kötü gün dostu olursan, yeri geldiğinde aynı tutumu o kişiden de beklersin. bazen açıkça, bazen içten içe. lakin her halükarda beklersin.
aksi zaten vefasızlık. defalarca yaşamış ve bu yüzden hayatından birçok kişiyi çıkarmış biri olarak söylüyorum bunu; vefa - cefa dengesi oldukça mühim bir konudur, her zaman sağlanmalıdır.
"giremediğin gönül senin değildir. gönül yalnız gönül vermekle alınır, gönül istiyorsan önce gönlünü vereceksin." denilmiştir, kulak verilmeli..
ayrıca;
(bkz: gönül bağı)
yoksa süreç işledikçe etrafınızı
sömürgen varlıklar kaplar ve birer asalak, parazit ya da kanser gibi kendilerini yaşatma uğruna sizi tüketirler.
tanıdıklar vasıtasıyla milletvekili seçilmiş, ama mecliste uyumaktan başka hiçbir bok yapmamış, her hücresi tony stark tarafından 3000 kez sevilesi kodomanlar diyorum, tam da bu son dediğimden..
olumlu çıkara basit bir örnek ise; birisine günaydın dediğinde, aynı sözü o kişiden duymak istemek.
not:
(bkz: sen istiyor meme girecek 5 nick altı)