inanın müthiş bir gün!
her şey bitiyor ve asla toparlanamayacaksınız gibi hissederken, muazzam bi çiçek buluyorsunuz gece perdesini çektiğiniz pencerenin önünde.
dün, odanın çeşitli yerlerinde mum yakmış ve akan mumlar sebebiyle etrafı batırmış üstelik bu durum sıkça başına gelen biri olarak “mumluk” mu alsam kendime diye düşünüyordum. geçenlerde de bi arkadaşımın elinde görmüş ilk fırsatta okuyayım dediğim kitaptı “ademden önce”
ve bilin bakalım
burada neler var..
tesadüfe hiç inanmadım. hayatta başımıza gelen her şeyin bir şekilde, biz farkında olsak da olmasak da bi sebebi var biliyorum.
buraya üye olmamdan tutun da başıma bunların gelmesine kadar işte.. siz düşünün.
birilerini mutlu etmek çokça güzel şeyken kendi başına geldiğinde bi garipsiyor insan. ne demeli, nasıl minnetini belli etmeli bilemiyorsun.. gerçi kalbinin güzeliği hissettiğim şekildeyse -ki öyledir inanıyorum- bunu zerre beklemiyor biliyorum ama tekrar ve çok çok teşekkür ederim sevgili
allahdiyentosbaa
ben de normalde bu kadar resmi değilim ama idare edelim bakalım artık :’)
edit: unutmadan, sahi bu kısmı nasıl atlarım.. her biri kendi emeği ve bu kullanmaya kıyamayacak düzeyde kıymetli kılıyor. ama ben kullanıp kullanıp bugünü hatırlayacağım sanırım.