ölen kişinin numarasını telefondan silememek

az önce konuşacağım kim var diye rehberime bakmakla birlikte yine senin adına denk geldim kardeşim.. uzun uzun telefon ekranına baktım baktım baktım. sonra bi an "sen olsaydın ben şu an başkasına ihtiyaç duymazdım, hep sen olurdun yanımda. beni bırakıp gitmeseydin ben böyle yapyalnız kalmazdım ki, dayanamacak duruma geldiğimde gerekirse bana bir tokat atar beni sakinlestirip bunlar geçecek, biz birlikte hepsini aşacaz, yapma böyle derdin ve ben senden aldığım güçle evet hepsi geçecek diye bağırır sakinleşirdim" diye uzun uzun düşündüm.. ama artık olmuyor hiç bir şey geçmiyor ve ben gün geçtikçe dibe batıyorum.. bir kuyunun dibindeyim ve gelen geçen kimseye avazım çıktığı kadar bağırsam bile sesimi duyuramıyorum.. olmuyor günden güne o kuyuda eriyorum ben.. yapamıyorum be yapamıyorum yaşayabilmek için sana ihtiyacım var benim. mezar başına gelip kuru toprağa derdimi anlatmaktan yoruldum senin beni duyamamandan yoruldum. artık değil bir şeylerin peşinde koşmaktan hiç bir şey için adım atacak takati bulamıyorum kendimde.. her gece odamda olan kocaman fotografınla göz göze gelmekten yoruldum. kaç gece fotoğrafa elimi uzatmaktan ve senin elimi tutmamandan yoruldum. yapamıyorum. hayatımda her şey ters gidiyor ve benim bunları düzeltecek gücüm yok. yalnız başıma yapamıyorum.. tut ellerinden be kardeşim hiç değilse rüyamda tut ellerimden.. belki biraz güç verebilirsin bana aksi takdirde sonum senin gibi olacak.. sana sebeb olan, beni senden ayıran tüm sebeplerin ve o sebepleri yaratan insanların allah bin türlü belasını versin..